Levensvreugde hervinden
Levensvreugde hervinden
Toen ik Daniëlle voor het eerst ontmoette zag ze er oud uit. Ze liep een beetje gebogen, had een grauwe huid van vermoeidheid en gaf aan dat ze dringend hulp nodig had.Van jongs af aan heeft ze altijd met veel plezier en hard gewerkt. Vele jaren in de gezondheidszorg. En nu was het op. In korte tijd zag ze haar vaste team verdwijnen. Het team dat met elkaar de zaken oploste.
De vaste kern maakte plaats voor jonge, onervaren uitzendkrachten. En Daniëlle deed wat ze gewend was: steeds harder werken om de gaten te vullen. De steken die gevallen waren, weer ophalen. Tot ook zij niet meer kon. De lichamelijke klachten stapelden zich op. Burn-out was de diagnose.
Naast verdriet en moeheid is er ook boosheid. Daniëlle werkte met hart en ziel in de zorg; voor de mensen. Dat de organisatie niet tijdig erkend heeft dat het zo niet meer ging; dat is wat steekt.
Ze is nu aan de slag met haar eigen aandeel. Haar wens is om haar plezier in het leven terug te krijgen. Meer ontspannen in het leven te staan. Zijzelf op nummer 1 in plaats van het werk.
Daar zet ze veel stappen in. Tijdens de sessies onderzoeken we waar bepaalde overtuigingen vandaan komen, hoe je dat in je lichaam kunt waarnemen (stress, adem) en hoe je dat kunt veranderen.
Inmiddels komt er een stralende vrouw binnen, met twinkeling in haar ogen. Ze loopt weer recht op. Haar lijf houdt haar wel bij de les. Haar knie is nog niet genezen. Die heeft nog rust nodig. Dat dwingt haar om rustig aan te blijven doen.
Op mijn vraag waar ze vroeger plezier in had, kwam meteen een antwoord. Schilderen. Dat heeft ze weer opgepakt. Ik heb haar gevraagd of ik haar schilderijen mocht gebruiken ter illustratie van haar verhaal. Dat mocht! Daar spat het levensplezier van af!
